stel hij bestond, de man die later zijn uitgeklede borst onder haar hoofd zal schuiven als was hij een duinpan helmgras op kleine hoogte waar los zand zich verzamelt, waar bunkers huizen en echo’s haar kunnen verlaten
iemand die zich kan strekken waarbij zij veilig alle kanten uit kan dansen met haar prooibaar lijf iemand die volhoudt te blijven uitkijken naar een hoofd boven water
met handen van een grootmoeder na twee wereldoorlogen