Afscheid in Leuven
ik dwars de witte volle lijnen
die jij trok voor deze eeuwenoude stad
waar we nooit een eigen kind springlevend
toch moet er iemand zijn dacht ik zo op het einde
in deze stad van jaartallen, bier en brein
iemand zijn die misbaar
maakt; een laatste zwaai, een schouder
schuift onder de kist, iemand
die deze datum,
en naar een zakdoek grist
ik dwars de witte volle lijnen in deze stad
en sta hier met wat excuus een mal
gedicht, ik zocht vergeefs
een ander woord voor vondeling
maar dan voor op dit einde
Uit In de maat van de zee, Uitgeverij P, 2019
Geschreven voor de uitvaart van Meneer H.S. – ‘De eenzame uitvaart‘.